Pod Aniołkami

1 Reviews on “Pod Aniołkami”

• Pawellas

  Mieliśmy się ze Szwagrem wybrać do pewnego baru, gdzie grają na okrągło nutę „Pod papugami” , ale ostatecznie wylądowaliśmy w restobarze „Pod aniołkami” na ul. Szewskiej. W miejscu już tym bywałem, choć niespecjalnie bywały człek jestem, aczkolwiek nieskromnie powiem, że oblatany po kuchni polskiej w naszym Stołecznym Królewskim Mieście Krakowie i niewiele mnie już tu zadziwi, serio mówię.Knajpka wtopiona w uliczkę, tylko uważne oko może dostrzec owe aniołki, niczym barokowe skrzaty opiekujące się owym lokalem. W sumie nie dziwota, ponieważ równolegle usytuowana jest akademicka kolegiata św. Anny, więc aniołki niejako się narzucają – a w zasadzie nie aniołki, ale putta. Owa nowomowna lokala (r. żeński od „lokal”) w jasnej tonacji barw, troszkę miejscami zbyt tandetny i namolny ową anielskimi motywami, choć muszę (i chcę) przyznać, że mi się takie bajery na jasnym prawie stiukowym tle podobają. I są stoły drewniane w ciemnym brązie i są stoliki odlane w żeliwie, i ledy z różnymi światełkami takie jak tygryski lubią (kciuk w górę). Mnóstwo stolików – głównie dwójek, stonowana, niebrudząca podłoga w płytkach i przeszklony barek z nieodłączną listą potraw w przydługim menu. Wszystko oczywiście polska kuchnia, co bawi i cieszy każdego amatora., nie tylko z powodu atrakcyjnych cen (przypominam, że jesteśmy na drugiej najdroższej ulicy Krk).Wzięliśmy ze Szwagrem to samo 2 razy: rosół (z kury, a z czego innego mógłby być w Polsce, w sumie mógłby być z kapłona, nie?) oraz schaboszczaki polskie (nie powiem z jakimi dodatkami, bo jest to tajemnica poliszynela. Rosołek absolutnie pierwsza liga, tłuściutki, klarowny, aż żal było ową maggi i pieprzem go potraktować, ale stało się. Drugie danie natomiast wymaga drobnych korekt (trzeba popracować nad ziemniaczkami, w końcu ogrzewanie kartofli nie jest niekończącą się opowieścią. Nie ukrywam jednak, że wypad udany, choć jak przyszło do płacenia, to okazało się, że płatność kartą jest wykluczona. Na szczęście szwagier poratował i potraktował to spotkanie jako obiad reprezentacyjny; w sumie nie wiem z kim, no ale niech już będzie, bo o firmie mowa był. Zresztą zauważyłem, że szwagrowi wszystko jedno co mu tam podadzą – on żywi się ostatnio tylko miłością, ach młodzi, młodzi zakochani. Zamiast wiosłować rosołem, ten nos miał utkwiony w swoim smartfonie, na którym było mnóstwo serduszek do tajemniczej A. Nie wiem co pisali, bo nie dowidzę, a poza tym byłem zajęty pałaszowaniem kotleta (ciut jednak nasiąknięty). Wyprawa jednak jak najbardziej udana.Kurcze pieczone (tego tam nie mają chyba), a dziś w pierwszy dzień wiosny tydzień francuski (Goût de France 2017), a ja w kuchni polskiej się zagnieździłem i co my z tym zrobimy??

  June 21, 2017, 2:42 am

  Log in to Reply